Ondanks dat de wereld veranderd is door de komst van het coronavirus, betekent dit niet dat we geen dromen of verlangens meer hebben. En ook niet dat dromen geen werkelijkheid kunnen worden. Integendeel. Want een goed idee kan nog steeds een heel goed idee zijn. Misschien juist wel nu.
Overweeg jij om voor jezelf te beginnen? Ter inspiratie en overweging deel ik gastblogs van ervaren ondernemers die de stap naar zelfstandigheid al een tijd geleden hebben gezet. In deze blogs lees je over hun start, hun struggles, hun successen en hoe zij het leven als zelfstandige ervaren. Daarnaast geven ze tips aan vrouwen die op het punt staan om voor zichzelf te beginnen. Ook in deze onzeker tijd.
Met FanFriday wil ik ondernemende vrouwen een podium geven en beginnende ondernemers inspireren en aanmoedigen een besluit te nemen. Ik wens je veel leesplezier!

Katelijn Kelder-Houtbraken (42) van communiKate
“Ik ben communicatieadviseur. Na mijn studie ben ik in loondienst gaan werken. Van 2007 tot 2011 heb ik, naast mijn werk in loondienst, opdrachten als zelfstandige uitgevoerd. Ik vond dat een prettig manier van het opstarten van mijn eigen bedrijf. Maar op een gegeven moment moet je een keuze maken. Je krijgt opdrachten aangeboden, die niet te combineren zijn met ander werk en die moet je dan laten lopen. En dat voelde niet goed. Dus besloot ik in oktober 2011 volledig als zelfstandige te gaan werken. Middenin de crisis ook, dat vond ik wel spannend. Aan de andere kant dacht ik ‘Als ik het nu red, dan komt het in een goede economie ook wel goed.’ En dat was ook zo, tot op de dag van vandaag heb ik nog geen dag zonder werk gezeten.

Een logische maar spannende stap
Mijn man heeft ook zijn eigen bedrijf en onze kinderen waren toen 6 en 2 jaar oud. De overstap naar zelfstandig ondernemerschap was voor mij een logische, maar wel één die spannend was. De vraag ‘Krijg ik wel voldoende opdrachten?’ heeft me ’s nachts heel wat keren wakker gehouden. Ik twijfelde of ik mijn netwerk wel groot genoeg was. Daar heb ik me in het begin ook echt op gefocust. Ik heb mezelf getrakteerd op een mooi notitieboek en ben gaan opschrijven wie ik allemaal ken. Zowel zakelijk als privé. Het viel me op dat ik privé best veel mensen ken, die voor mijn zakelijke netwerk zeer waardevol zijn. Daarna ben ik iedereen persoonlijk (gesprekken, mails, telefoontjes) gaan benaderen en heb ik verteld dat ik voor mezelf was begonnen. Ik heb hen gevraagd om met me mee te denken voor opdrachten, want ook zij hebben immers een eigen netwerk. In het begin voelde het vreemd om te vragen, maar mensen reageerden er zo positief op dat de schroom na een aantal contactmomenten verdwenen was. 

Prijskaartje
In het begin vond ik het ook lastig om mezelf te ‘verkopen’. Het voelde raar om een bedrag te hangen aan de dienst die ik lever. Hardop te zeggen waar ik goed in ben. Het is niet generaliserend bedoeld, maar ik denk dat dat een typische vrouwending is. Als ik met mannelijke ondernemers spreek dan lijken die zonder enige schroom bedragen te noemen, te vertellen waarom je juist bij hen moet zijn voor die opdracht. Ook spreken mannen over ‘hun bedrijf’, ook al werken ze alleen. Vrouwen draaien er meer omheen, zeggen dat een bedrag afhankelijk is van verschillende factoren en noemen het uiteindelijk liever niet. Daarbij spreken ze vaak over hun ‘bedrijfje’. Jammer, want dat bagatelliseert hun eigen inzet en inspanningen. Toen ik dat eenmaal voor mezelf erkende, werd het ook gemakkelijker om mezelf te verkopen. Om te vertellen waarom iemand juist mij moet hebben en waarvoor ook niet. En hardop te zeggen wat voor prijskaartje aan mijn dienst hangt.

Dingen waar ik blij van word
De vrijheid en zelfstandigheid vind ik het mooiste aan ondernemen. Ik richt me op dingen waar ik blij van word, opdrachten die me energie geven. Mijn opdrachtgevers zijn zich in de loop der jaren gaan selecteren. Ik werk veel voor overheden, zorginstellingen en corporaties. Ik merk dat ik me daar heel prettig voel. Bijdragen aan onderwerpen en thema’s die voor de samenleving belangrijk zijn, voelt goed. Ook wil ik graag kennis en ervaringen delen. Daarom geef ik les en ben ik als eindexamenbeoordelaar betrokken bij een communicatieopleiding.

Minder leuk
Het ondernemerschap heeft voor mij één minder leuke kant; de administratie. Dat is echt niet mijn ding. Daarom doe ik ook alleen het hoognodige en besteed ik de rest uit aan een boekhouder. Het kost me zeker geld, maar het levert me ook veel op. De tijd die ik nu niet hoef te besteden aan die ‘saaie’ boekhouding gebruik ik nu voor werkzaamheden en activiteiten die ik leuk vind.

Afspraak met mezelf
Toen ik begon als ondernemer heb ik één afspraak met mezelf gemaakt, die ik elk jaar na moet komen van mezelf. Per jaar trakteer ik mezelf op minimaal één cursus, workshop of training. Het is niet alleen een moment om mijn vakkennis uit te breiden of te verdiepen, het is ook een moment om mijn netwerk te vergroten en te leren van ervaringen van anderen.

Gouden tip voor de wikker en weger
Ik heb er twee. Dan ga ik uit van iemand die, net als ik, een dienst levert aan anderen: Trakteer jezelf op een mooi notitieblok en schrijf voor jezelf op wat je plannen zijn, wie je ervoor nodig hebt (wie zit er in je netwerk?), maak een plan van aanpak en begin! En onthoud, je kan een hoop voorbereidend werk doen terwijl je nog ergens in loondienst bent. Dan kan je de overstap maken als je weet dat je een opdracht hebt. Als tweede: Ga de uitdaging aan en doe het! Je leert zoveel. En mocht het niet zijn waar je gelukkig van wordt of niet lopen zoals je wilt, het is geen schande om er mee te stoppen en weer in loondienst te gaan. Beter terugkijken op iets dat je hebt gedaan, dan spijt hebben van iets dat je niet hebt gedaan.”

Meer weten over Katelijn en communiKate? Bezoek de website.

Wil jij ook voor jezelf beginnen en kun je daarbij wel wat hulp gebruiken? Download dan mijn gratis e-book met de belangrijkste do’s en don’ts voor beginnende ondernemers of neem contact met me op voor een gratis Stap-verder-sessie waarin ik je vrijblijvend – maar gegarandeerd – een stap op weg help!